8. 11 Pierścieni

Nie tylko dla trenerów  -  czyli rzecz o tym jak zdobywać i utrzymywać swój zespół na szczycie.
 
Tytułowe 11 pierścieni, oznaczające jedenaście tytułów mistrzów NBA. To jeden tytuł zdobyty przez Phila Jacksona jako zawodnika New York Knicks. Pozostałe 10 zdobył jako trener - sześć tytułów z Chicago Bulls oraz cztery z Los Angeles Lakers. Tyle tytułem wstępu i wyjaśnienia.

W książce tej można znaleźć obraz tego jaki kierować wielkimi gwiazdami, bo wielu koszykarzy prowadzonych przez Jacksona to nie tylko ludzie, którzy weszli go galerii sław. To zawodnicy, którzy zmieniali koszykówką i NBA -  Michael Jordan, Koby Bryant, Scottie Pippen, Shaq Oneal, Denis Rodman … i wielu, wielu innych.  Jackson pokazuje, że stykając się z naprawdę różnymi charakterami można ułożyć je w zespół. Pippen,  był altruistą grającym dla zespołu i według wielu był jednym z najbardziej niedocenianych zawodników w historii NBA. Jordan, który według niektórych była tak obsesyjnie ukierunkowany na zwycięstwo, że według niektórych był wręcz psychopatą. Jordan, który dopiero po kilku latach zrozumiał, że mistrzostwa nie zdobywa się w pojedynkę. Dzięki Jacskonowi, który posadził go powiedział, że może co sezon być królem strzelców i MVP ligi, ale jeśli nie zacznie grać zespołowo nie założy pierścienia mistrzowskiego na palec. Bryant, który przez wiele lat zmagał się z tym, aby go nie porównywano do Jordana. I Rodman, który … oprócz grania i zbierania piłek z tablic zajmował się przede wszystkim robieniem show. Te wszystkie indywidualności Jackson ze swoją filozofią zen, potrafił złożyć w zespół. Potrafił też przed każdym treningiem poświęcić kilka minut aby powiedzieć co będą dziś robić i jak to się przyda w najbliższym meczu.  Czyli cele krótkoterminowe.
Jednak 11 pierścieni to nie tylko książka o koszykówce, zawodnikach i budowaniu zespołów. Legendarny trener pokazuje też, że człowiek idący do pracy jest przede wszystkim człowiekiem. Pokazuję, że uprzedzał zawodników, że może być bardziej drażliwy i wybuchowy, bo rozpada się jego małżeństwo i zaczynają sprawy rozwodowe. Pokazuje ile pracy, także z terapeutą, po tym gdy ktoś zgwałcił jego córkę,  kosztowało go utrzymanie obiektywności wobec Bryanta, który także był oskarżony o gwałt. Ale pokazuje też, że do swojej pracy, nawet jeśli to praca marzeń, trzeba mieć dystans. Cytuje w tym przypadku swojego mentora trener Reda Holzmana, którego dziennikarze zapytali co zrobi gdy jego zespół wygra: „Pójdę do domu, napiję się whisky i zjem pyszny obiad przygotowany przez moją żonę”. A co zamierza zrobić gdy przegrają  -  pójdę do domu, napiję się whisky i zjem obiad przygotowany przez żonę”.  
 
Cytat obrazujący :     „Kto marzy, traci na chwilę oparcie.
                                       Kto nie marzy, traci siebie.”  s. 175
 
Ps. Wróciłem do tej książki po jakimś czasie, gdy wróciła ona do mnie od przyjaciela. I widzę, że chyba przeczytam ją ponownie, bo tylko ją przeglądając znalazłem wiele mądrości i inspiracji.